ความทรงจำไม่มีวันเลือนหาย.....phu hua chang

เริ่มหาอาหารเย็น.....หนาวมาก

.....มันออกมาจากหัวผมครับ....

บรรยากาศเย็น

ศิลปินมือเดียว(อีกมือขาด)

กินก่อนแล้วกัน

เริ่มกันเลย

อ.จ.ง.

กับแกล้มน๊ะครับ....ไม่ใช้อาหารเย็น

ผมไม่สะบายครับ...(โด่...อ่อน)

ป่นกบเล่นงาน.....(ความจริงเปิดเผยตอนอิ่ม)

 กะลังได้ ฟิว

 ปิ้งปลาก่อนจาร

เหล่าขาว กะ น้ำปลา....ฮึๆๆ

ขออีกจั๊กเป็ค แหน่ จาร บ่ถึง

คนกินกะซ้า  คนถ่ากะอยาก  หัวหน้าบ่ปากแฮงอยากคัก

บ่ทัน มู่ เดะหนิ

 หมอกเริ่มมา(ผุได๋เผาหยังว๊ะ)

เริ่มกองกันและ(หนาววว)

 ไม่ไล่ ไม่เลิก  หงะ

บ่ไหว เมาเหล่าครับ (ตามสภาพ)

 ฮื้อๆๆๆ....นักดนตรีหิวข้าว ฮ่าาาา

แล้วฉันหนะสำคัญแค่ใหน......คิดฝันไปได้ไกลแค่ไหน..ฮืมๆๆๆ

เฮา วินแล้ว จาร

แม่ วิน แล้วลูก....

ไก่เหงา....ฮ่าาาาา

ตามสภาพ

 บ่ถึง จาร(ไปเลย!!!)

คนละมุมเลยเด้อ

ก่อนจะเช้า

บ่ไหวๆๆ...แฮ้งป่นกบ

เฮ้ยๆๆ เมื่อคืนเฮา สอย ดาก ผุได๋ ว๊ะ ฮ่าาาาาา(มีความสุข)

ไม่หน้าเมามากเลยขี้พุ่งแน่กรูๆ  แสบดาก!!!

มีข้าวกินบ่ว๊ะ....หิวววว

ปะ เฮา กลับ....(ได้แล้วเมื่อคืน สะบายจายย)

ก่อนกลับ เอ๊า 123...เฮ้ๆๆ

เราจะได้ไม่ลืมกัน.........^_^